Κέικ γιαουρτιού

Υλικά

500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 1/2 φλυτζάνια τσαγιου καλαμποκέλαιο
2 1/2 φλυτζάνια ζάχαρη
3 γιαούρτια με 2% λιπαρά
1 φακελλάκι μπαίκιν
3 ασπράδια αυγού
1 αυγό ολόκληρο΄
Ξύσμα πορτοκαλιού και λεμονιού
2 βανίλλιες


Εκτέλεση

Χτυπάμε το λάδι με την ζάχαρη πολύ καλά, προσθέτουμε και το ολόκληρο αυγό, τα ξύσματα και τις βανίλλιες. Ανακατεύουμε το μπαίκιν με το αλεύρι.Χτυπάμε τα ασπράδια σε μαρέγκα. Στο μίγμα του λαδιού προσθέτουμε το γιαούρτι και κατόπιν προσθέτουμε εναλλάξ αλεύρι και μαρέγκα ανακατεύοντας με κουτάλι απαλά μέχρι να ενωθούν καλά τα υλικά.

Βάζουμε σε λαδωμένη στρογγυλή φόρμα και ψήνουμε στους 175 βαθμούς για 1 ώρα περίπου.

Γίνεται πολύ αφράτο και νόστιμο.

Το κέικ της κόρης μου

Φίλοι μου καλημέρα σας. Μου έχετε λείψει πολύ. Δυστυχώς όμως αυτή την εποχή έχω πολύ δουλειά και το βράδυ γυρίζω κατάκοπη στο σπίτι, οπότε καταλαβαίνετε. Που χρόνος και διάθεση για σερφάρισμα.

Τώρα που μιλάμε είμαι στην δουλειά. Είπα όμως να κάνω ένα διαλειμμα από τα ισοζύγια και τα καθολικά, για να ξεκουραστώ. Και σκέφτηκα να σας δώσω μία συνταγή για ένα κέικ που έφτιαξε η κόρη μου, η οποία εκτός από πολύ καλή μητέρα (άποψη των άλλων και όχι μόνο δική μου), είναι και πολύ καλή και ευφάνταστη μαγείρισσα. ΄Οποια συνταγή και άν φτιάξει πάντα την αλλάζει σύμφωνα με το δικό της γούστο. Τελευταίο της δημιούργημα ήταν ένα κέικ με γιαούρτι το οποίο έγινε ανάρπαστο.Να φανταστείτε εγώ δεν πρόλαβα να φάω. Θα σας δώσω λοιπόν την συνταγή, χωρίς φωτογραφία όμως.

Σας ευχαριστώ.

Φίλοι μου καλημέρα σας. Πέρασα σήμερα στα γρήγορα από το μπλογκοσπιτάκι μου "να ανοίξω λίγο τα παράθυρα να μπεί καθαρός αέρας να μην μυρίζει κλεισούρα" και είδα ότι είχατε περάσει για καφεδάκι. Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τα καλά σας λόγια.Είσαστε οι καλύτερες τονωτικές ενέσεις. Για πολλούς λόγους. ΄Ενας από αυτούς είναι ότι σήμερα τελειώνουν τα μαθήματα κοσμήματος. Καί ξέρετε κάτι? Θα μου λείψουν. Θα μου λείψει η καλή παρέα. Είμασταν μία φοβερή ομάδα.
Η μία κοπέλα καλύτερη από την άλλη. ΄Οσο για δημιουργίες? Τι να σας λέω.Χάρμα οφθαλμών.Πραγματικά στεναχωριέμαι. ΄Ομως θα ξεκινήσουμε πάλι άλλα μαθήματα. Μάλλον ζωγραφική.Οπότε καταλαβαίνετε. Θα υποστείτε πάλι τις νέες μου ανησυχίες.΄Ομως σας αγαπώ γιατί κάθε τι καινούργιο το αγκαλιάζετε πάντα με πολύ αγάπη.
Τώρα πρέπει να φύγω. Τα παράθυρα κλείνουν, η πόρτα κλειδώνει.Το κλειδί δεν το παίρνω μαζί μου. Το αφήνω στην γνωστή θέση να μπαίνετε να πίνετε το καφεδάκι σας και να μου ποτίζετε τα λουλούδια.
Φιλάκια σε όλους. Τα ξαναλέμε σύντομα.

Βασικά.......Καλησπέρα σας.

Καλησπέεεεερα σας. Τι μου κάνετε? Ξερω, ξέρω. Είστε όλοι καλά. Καθημερινά σας επισκέπτομαι και παίρνω το τραταμέντο μου. ΄Ενα καφεδάκι, λίγη μηλόπιτα, καλή αίσθηση του χιούμορ από τον Σκρουτζάκο, τις νέες κατασκευές της Νένας, της Δημιουργίας, τον πίνακα τις αχτίδας, τα ψωμάκια που θα καψαλιάζει η red hat όταν δεν θα μαζεύει ελιές, την φυγή στο χωριό, το ταξίδι στην Λίμνη Δόξα κ.α.
Εγώ πού χάθηκα? Θυμάστε που σας έλεγα για την δουλειά μου και για την καινούργια σεζόν.Μόλις άρχισε. Δουλεύω από τις 7 το πρωί μέχρι τις 7 το βράδυ. Που χρόνος για πολύωρο μπλόγκιν. Γυμναστήριο? ΄Ονειρο απατηλό. Μαθήματα? Μετα βίας. Δουλειές στο σπίτι? Μμμμ. Θα δούμε, Κάποια στιγμή μεταξύ 9-11 το βράδυ θα τις κάνω. ΄Αμα μπορώ. ΄Οσο για το σερφάρισμα στο ίντερνετ, ούτε που να το σκέφτομαι. Δεν υπάρχει χρόνος.
Πέρασα όμως απόψε για να σας πω μια ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. Μου λείψατε όλοι σας. Γλυκάκι δεν έχω να σας κεράσω. Θα σας δείξω όμως τα δύο τελευταία μου κοσμήματα. Επίσης το κουτί που ξεκίνησα να φτιάχνω με ντεκουπάζ για τα υλικά μου. ΄Εχω φτιάξει μόνο το καπάκι.Το υπόλοιπο......μάλλον μετά τα Χριστούγεννα.
Ιδού λοιπόν τα καλλιτεχνήματά μου.

Χαρτοπολτός, τεχνική ντεκουπάζ και αλυσίδα.
Την γάτα την έχω φτιάξει με αλουμινόχαρτο. Ξέρετε ότι έχω αδυναμία στις γάτες.Την έχω κολλησει μεκόλλα ντεκουπάζ επάνω στον χαρτοπολτό.
Και τώρα ΤΟ έργο. Τύφλα να έχει ο Νταλί.

΄Οοοοοοταν το τελειώσω!!!!!!

Xάντρες........διαφορετικές.

Υποσχέθηκα στην φίλη μας την REDHAT να τις δείξω τις χάντρες που έφτιαξα με χαρτοπολτό απο εφημερίδες, για να δει την διαφορά στην υφή από τον έτοιμο χαρτοπολτό. Γίνονται και αυτές όμορφες, όμως όσο και άν τις τρίψεις με το γυαλόχαρτο δεν μπορείς να έχεις λεία επιφάνεια. Σε αυτές τις χάντρες όπως θα δείτε ταιριάζουν τα μεταλλίκά χρώματα. Εγώ πάντως, το multi δεν το ξαναλερώνω.

Πράσινο, χρυσό -σιέλ

Γειά σας φίλοι μου. Τί κάνετε? Νομίζατε ότι σας ξέχασα? ΄Οχι, όχι. Καθημερινά σας έκανα επισκεψεις. ΄Ομως αυτή η εβδομάδα ήταν πολύ φορτωμένη για μένα. Ούτε που κατάλαβα πως περασε. ΄Ενας ισολογισμός έκλεισε, μια απογραφή τελειώνει και αυτή, η νέα σεζόν έχει ξεκινήσει (λάδι όμως δεν υπάρχει, η παραγωγή έχει πέσει στο 1/3, προβλέπω φέτος να φάμε λάδια ισπανικά), τα μαθήματα συνεχίζονται, το γυμναστήριο είναι καθημερινό, θα αρχίσω πάλι και τα ιταλικά. ΄Οπως βλέπετε το πρόγραμμα είναι φούλ.
Παρ' όλα αυτά τα κοσμηματάκια μου τα έφτιαξα. ΄Ενα πράσινο κολιέ και ένα χρυσό-σιέλ βραχιόλι.

΄Εχω ετοιμάσει και άλλα πραγματάκια, όμως τώρα που δεν κάνει ζέστη, ο χαρτοπολτός στεγνώνει δύσκολα. Αύριο το απόγευμα, μετά από μία επίσκεψη που θα πάω, σκοπεύω να φτιάξω ένα κουτί με decoupage για να αποθηκεύω μέσα διάφορα υλικά που χρησιμοποιώ για τις κατασκευές μου.
Τώρα όμως σκοπεύω να δω λίγη τηλεόραση, έχει ένα έργο με τον Αλ Πατσίνο που τον πάω με χίλια, και μετά θα πάω για ύπνο για να ευχαριστηθώ λίγο το κρεββατάκι μου.Σήμερα κουράστηκα πολύ. Σάββατο βλέπετε. Μερικές φορές ξέρετε τι σκέφτομαι? Εκείνο το τραγουδάκι με την Μάιρη Παναγιωταρά (μια εργαζόμενη μητέρα-μια καλή νοικοκυρά).Αν προσθέσω το Μ στο όνομά μου, μου πάει γάντι.
Αρκετά φλυάρησα όμως, σας κούρασα με τις κουταμάρες μου.Το έργο αρχίζει. Σας αφήνω και σας εύχομαι καληνύχτα. Αύριο η μερα να είναι καλή και ευχάριστη για όλους. ΄Οσο για αυτούς που θα πάνε εκδρομή.....ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ. Φιλάκια.

Nα'μαι κι εγώ.....με τις 2 μεγάλες μου αγάπες

Καλησπέρα σας φίλοι μου, και καλό μήνα να έχουμε. Νοέμβρης σήμερα, ο τελευταίος μήνας του Φθινοπώρου.Σε εμάς εδώ μας έκανε ποδαρικό με βροχή και πολύ κρύο. Στην Αθήνα που ήμουν το Σ/Κ, είχε πολύ δυνατό αέρα και κρύο, όχι όμως τσουχτερό. Που και πού έφερνε και καμμιά ψιχάλα.
Αυτό το Σ/Κ το αφιέρωσα στα εγγονάκια μου. Η κόρη μου είχε εφημερία το Σ/Κ στην κλινική που εργαζεται και εγώ πήγα να κρατήσω την Εριφύλη. Πήγαμε και στον γιό μου, ο οποίος την Παρασκευή είχε τα γενέθλιά του, και απόλαυσα τον μικρούλη τον ΄Εκτορα. Δεν μιλάει ακόμα ούτε περπατάει, αλλά είναι όλο γέλια και παιχνίδια. Τι να σας πώ. Ξεκουράστηκα, Ξέδωσε το μυαλό μου. Η Εριφύλη φυσικά σαν μεγαλύτερη έδωσε ρεσιτάλ. ΄Ηταν που ήταν γλωσσοκοπάνπάει τώρα και στον παιδικό και τι να σας λέω. Μας τραγούδησε ίσαμε 10 φορές το "Βάζει ο Ντούτσε την στολή του" και όχι μόνο δεν μπέρδευε τα λόγια της, αλλά το έλεγε όλο μέχρι το τέλος ολόσωστο.
Σήμερα, και τα παιδιά είναι πιό έξυπνα, αλλά και στο σχολείο πιστεύω πως γίνεται πολύ καλή δουλειά. Αυτά που ξέρουν σήμερα τα τρίχρονα εμείς τα μαθαίναμε στα 8. Εμεις όμως τότε είχαμε άλλα πλεονεκτήματα. Καθαρό αέρα, αυλές με δένδρα και λουλούδια, παιδιά στην γειτονιά, που τα καλοκαίρια μαζευόμασταν και ξεσηκώναμε τον κόσμο από τις φωνές και τα παιχνίδια μας. Παγωτό χωνάκι, που περιμέναμε πως και πως τον παγωτατζή, το άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας γεμάτο πουλιά και λογής λογής ζώα. Σήμερα μόνο οι κουνιες έχουν μείνει και το σήμα κατατεθέν του άλσους η λίμνη στον Κενταυρο.
Ωπ,!! τι έπαθα? Αναπολώ τα παλιά. Μήπως αρχίζω να γερνάω? Μπα, δεν νομίζω. Απλώς με τα εγγόνια μου μερικές φορές ξαναγίνομαι και εγώ παιδί. Καλύτερα έτσι.Θα παραμείνω περισσότερο χρόνο νέα.
Σήμερα λοιπόν θα σας δείξω την αφεντομουτσουνάρα μου, παρέα με τους δύο θησαυρούς μου.Αυτή θα είναι και η μοναδική φωτογραφία που θα σας δείξω, γιατί δεν μου αρέσει να δείχνω τις προσωπικές μου στιγμές, για να ξέρετε και πως είναι η ιδιοκτήτρια του συγκεκριμμένου blogόσπιτου.

Είμαι χαζογιαγιά και το καυχιέμαι. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα και εύχομαι σε όλες και όλους να σας αξιώσει ο θεός να το ζήσετε και εσείς.
Εχω φτιάξει και κοσμήματα, αλλά αυτά αύριο. Δεν μας πήρε η φούρια. Ετσι κι αλλιώς έγώ δεν τα πουλάω. Το κέφι μου κάνω. Τώρα πάω να αδειάσω την βαλίτσα και να φτιάξω και ένα κέικ με σταφίδες. Μου αγόρασε ο Μάριος καρύδια και σταφίδες, οπότε κάτι πρέπει να φτιάξω.Φιλάκια λοιπόν μέχρι αύριο και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε γιατί είναι.....μεταδοτικό.