Φίλοι μου γειά σας. Σάββατο 24 Ιουλίου σήμερα και το θερμόμετρο έξω δείχνει 38,8 βαθμούς. Εννοείται πως αυτό το Σ/Κ δεν θα πάω στο κάμπιγκ. Δεν τρελλάθηκα.Με 34 βαθμούς και δεν μπορώ όχι τώρα που έχει 40. Το πρωί που λέτε, ξύπνησα γύρω στις 6,30.Μην σας φαίνεται παράξενο, ακόμα και στις διακοπές τέτοια ώρα ξυπνάω, βάζω σορτσάκι και σπορτέξ, γουόκμαν και περπατάω 5 χιλιόμετρα.(Τώρα τελευταία μου έχει κοπεί αυτό το πρωινό χόμπυ, γιατί έχω την εγγονή μου μαζί στο κάμπιγκ και είναι λίγο δύσκολο να φύγω).
Αφού λοιπόν ξύπνησα τόσο πρωί ήπια το καφεδάκι μου και μετά στρώθηκα στις δουλειές.Τίποτα παράξενο. Τα συνηθισμένα, ξέρετε, οικιακά. 11 η ώρα είχα σχεδόν τελειώσει.(Τα υπόλοιπα αύριο πρωί την ίδια ώρα). ΄Εκλεισα που λέτε πόρτες-παράθυρα και έβαλα το air condition.Τι να σας πω βρε παιδιά.Μεγάλη εφεύρεση. Αυτο και το καλοριφέρ. Προτιμώ να μην έχω να φάω που λέει ο λόγος και να δροσίζομαι ή αντίστοιχα να ξεσταίνομαι τον χειμώνα. Το κρύο το αντέχω, αλλά την ζέστη, α πα πα.Και όσο περνούν τα χρόνια, η κατάστασή μου χειροτερεύει.
Στην δροσούλα λοιπόν, έφτιαξα μία " κολοκυθόπιτα ξυπόλητη", σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνει το Asteri, στην
Αστεράτη Κουζίνα της.

Βλέπετε ένας φίλος του άντρα μου του έδωσε περίπου 10 κιλά, ναι καλά διαβάσατε,κολοκύθια. Είχα λοιπόν κολοκυθοπόλεμο. ΄Ετριψα για κολοκυθοκεφτέδες και κολοκυθόπιτα, άνοιξα για γεμιστα και έκοψα φέτες για μουσακά. Ας είναι καλά ο καταψύκτης. Αυτές είναι λύσεις που λύνουν τα χέρια.
Θα μου πείτε τώρα, και με το δίκιο σας, που κολλάει ο τίτλος της ανάρτησης, με τα κολοκύθια. Θα σας πω.
΄Οπως λοιπόν κολοκυθοπολεμούσα, το μάτι μου έπεσε σε ένα μικρό γλαστράκι που μου είχε μείνει από ένα Μπονσάϊ. (Πρέπει να ήταν Μπονσάϊ -Μαϊμού, γιατί δεν έζησε ούτε ένα 15θήμερο). Αποφάσισα λοιπόν να το .......ανακυκλώσω. Πήρα τα εργαλεία μου, γύψο, σιλικόνη, κοχύλια και το μετέτρεψα σε ....ρεσώ. Λίγο χοντροκομμένο είναι αλλά από το να το πέταγα.......



Είχα και μία πετρούλα που την είχα μαζέψει από την θάλασσα για να την ζωγραφίσω. Στο γραφείο μου έχω φτιάξει μία για να συγκρατεί τα χαρτιά μου όταν φυσάει.Την είδε ο γιός του αφεντικού μου και μου είπε¨Πολύ όμορφη πετρούλα κ. ΄Ερη.Πως την έχετε φτιάξει?" Του είπα πως την έχω ζωγραφίσει, και επειδή του άρεσε πολύ του υποσχέθηκα να του φτιάξω μία.
Το θέμα όπως βλέπετε είναι αγορίστικο και φυσικά συλλεκτικό. ΄Ενα κατακκόκινο "κατσαριδάκι". Πως σας φαίνεται?

Τώρα πάω για ζωγραφική. ΄Εχω υποσχεθεί στα κοριτσάκια που κάνουν παρέα με την Εριφύλη στο κάμπιγκ, είναι μεγαλύτερα, να τους φτιάξω καδράκια για τα δωμάτιά τους. ΄Εχω ήδη τελειώσει τα 2, θέλω άλλα τρια, αλλά θα σας τα δείξω όλα μαζί. ΄Ισως πάλι να σας δείξω τα 3 αύριο.
Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά, και υπομονή. Καύσωνας είναι θα περάσει.Από Δευτέρα κάτι άκουσα για δροσιές. Φιλάκια.