Διακοπές.......τέλος!!

Καλώς σας βρήκα και πάλι φίλοι μου. Προχθές επέστρεψα, μετά από 15 ημέρες διακοπών, μαυρισμένη, ξεκούραστη, και φυσικά με τις μπαταρίες μου πλήρως φορτισμένες και με πολλή όρεξη για δημιουργίες. Περιττό να σας πω, ότι βρήκα ένα σπίτι σωστό καμίνι. 24 ώρες δούλευαν συγχρόνως 2 αιρκοντίσιον και το θερμόμετρο έμενε κολλημένο στους 32 βαθμούς. Τί? Έχουν χαλάσει τα κλιματιστικά? ΄Οχι, η ταράτσα φταίει που έχω από επάνω μου. Βλέπετε μένω σε μονοκατοικία. ΄Εχω σκεφτεί άπειρες φορές να βάλω σκεπή, αλλά κάποια στιγμή όταν θα οικοδομήσουμε (λέω εγώ τώρα....) θα πρέπει να την χαλάσουμε, και φυσικά δεν υπάρχουν λεφτά για πέταμα.
Που λέτε, ήρθα και έλιωσα η γυναίκα. Γιατί αν καθόμουν και δεν έκανα τίποτα κάπως θα ήταν καλύτερα. ΄Ελα όμως που έφερα ένα βουνό ρούχα για πλύσιμο. Το πλυντήριο πήρε φωτιά, άν είχε χέρια θα με έδερνε. Και εντάξει το πλύσιμο, αμ εκείνο το σίδερο τι σας λέει. Να έχεις την ζέστη, να έχεις και τον ατμό απ'το σίδερο.΄Ελυωσα σας λέω. Πάλι καλά όμως. Φαντάζεστε όλα αυτά τα ρούχα να τα έπλενα στο χέρι, και να τα σιδέρωνα με το σίδερο που έβαζαν μέσα κάρβουνα? Μπρρρρ! Ούτε να το σκέφτομαι.

Από μία σύντομη βολτούλα που έκανα στην μπλογκόσφαιρα, είδα ότι οι περισσότεροι ακόμα λείπουν. ΄Οσοι έμειναν πάντως, είναι δημιουργικότατοι. ΄Ισως να φταίει το γεγονός ότι άδειασε η Αθήνα, και τους εμπνέει αυτή η "σχετική ησυχία" που υπάρχει. ΄Ισως πάλι, τα Αυγουστιάτικα βράδυα με το υπέροχο φεγγάρι.

Εγώ πάντως φίλοι μου, ακόμα και στις διακοπές, δεν έκατσα με δεμένα χέρια. Και κοντά σ' εμένα και οι περισσότερες φίλες από το κάμπιγκ. Τους έκανα σεμινάρια στο ντεκουπάζ και ήρθαν και κόλλησαν. Το τι χαρτοπετσέτα και χαρτί κόπηκε και κολλήθηκε σε πέτρες και βότσαλα δεν μπορώ να σας περιγράψω.
΄Οσο για τα μικρά τους είχα καθημερινή δουλειά. Ζωγραφική σε πέτρες. Εκεί να δείτε ταλέντα και αφοσίωση. Είχα μετατρέψει την αυλή του τροχόσπιτου σε ατελιέ. Κάθε μέρα έφερναν και από 2-3 πέτρες για ζωγραφική.

Εγώ πάλι έφτιαχνα καδράκια για τους μικρούς μου φίλους, ζωγράφισα και χάρισα πέτρες στις φίλες μου. Δυστυχώς δεν έχω από όλα φωτογραφίες διότι με πρόδωσε η φωτογραφική. ΄Εμεινε από μπαταρία και δεν είχα πάρει μαζί τον φορτιστή του ρεύματος. Μια μικρή γεύση όμως θα πάρετε.Ακουαρέλλα 20 Χ 30 δώρο για τα κοριτσάκια της φίλης μου Σάντυ

" Νάνσυ" Ακουαρέλλα και παστέλ 20 Χ 30

Το πορτραίτο της μικρής Νάνσυ που μονίμως ήταν με τα χείλια σφιγμένα.

Ακρυλικά σε ξύλο 30 Χ 30, δώρο για την μικρή μου φίλη Βάσια

Αυτά τα λίγα φίλοι μου. Τώρα πάω να φτιάξω κουλουράκια και ένα κέϊκ με σταφίδες. διαίτης.Αν γίνει καλό θα σας δώσω την συνταγή. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά, να επιστρέψετε όσοι λείπετε με το καλό στα σπίτια σας, και Καλό χειμώνα σε όλους. Φιλάκια.